Wijkblad Coevering Geldrop

Paadje achter de terrasflats

Achter de terrasflats is onlangs een mooi paadje aangelegd. We hadden hem nog niet op de foto staan, maar intussen wel gespot.

Onze eerste indruk was een hondenuitlaatroute. Hoef je als hondenbezitter niet meer door het natte gras. Een echte aanwinst, netjes aangelegd en afgewerkt.

Maar een paar dagen later viel er een mail binnen met een zeer duidelijke reactie op de aanleg van het paadje. Bekijk de foto’s

De schrijvers hebben intussen de gemeente benaderd over de aanleg van het paadje. En tot hun verrassing schreef de gemeente dat het geen gemeentegrond was waarop het paadje was aangelegd. Zodoende was de gemeente ook niet de opdrachtgever, maar waarschijnlijk Woonbedrijf.

We hebben alles voor u even op een rijtje gezet. klik op de onderstaande link om verder te lezen.

Geldrop, 8 juli 2007

Geachte heer Meijvis,

Dank voor uw reactie op onze mail aan u over het voetpad achter de terrasflats. Wij zijn zeer verbaasd dat het hier niet gaat om gemeentegrond tot 30 meter achter de flats. Immers, de hondenuitlaatroute loopt er, aangegeven door gemeentelijke bordjes, schapenboer Adriaanse laat er, met toestemming van de gemeente nemen wij aan, af en toe de schapen grazen, en ook het bergbezinkbassin moet dan (deels) in grond van Woonbedrijf zijn aangelegd.. De achterkant van de flats en laagbouwwoningen daarbij verspringt nogal; 30 meter achter de laagbouwwoningen stroomt al bijna de Kleine Dommel..
Als u geïnteresseerd bent in het idiote, maar dure-pad-en-slootje-van-niks-naar-nergens, dan kunt u een prachtige fotoreportage bekijken op www.wijkbladcoevering.dse.nl

Wij zullen de redactie van de website vragen om te corrigeren voor wat betreft de opdrachtgever van het voetpad. Overigens houden wij Woonbedrijf verantwoordelijk voor het misverstand, door het niet informeren vóóraf noch achteraf van de bewoners.

De overvloedige regenval van de afgelopen weken heeft al bewezen dat, ondanks de forse investering, het probleem niet is opgelost, terwijl het nu onmogelijk gemaakt is het probleem alsnog op te lossen. De tuintjes staan weliswaar iets minder onder water, maar het slootje staat al heel snel vol en het water kan nergens naar toe. Over een paar maanden zal het geultje zijn ingestort, dichtgeslibd en vol met gras en onkruid staan en zijn we alleen maar verder van huis…

Wij vonden het correct u het bovenstaande even te laten weten,

Met vriendelijke groeten,
Désirée Bruggema en Lies Gerritsen
Roelantlaan 297

23 juni 2007

Hoe een gemeente zonder geld het toch over de balk blijft gooien
en nog steeds niet naar bewoners wenst te luisteren……

Na het debacle van de levensgevaarlijke verkeersdrempels vond de gemeente blijkbaar dat men zich nog maar eens moest laten gelden in de Coevering…..

Dinsdagmorgen 12 juni kwam men daarom veel mannetjes sterk en met grote, luidruchtige apparatuur de rust van de bewoners van de terrasflats aan Reinout- en Roelantlaan verstoren……Het was prachtig weer, maar buiten zitten was er voor hen gedurende drie dagen niet meer bij, en zelfs het voeren van een gewoon gesprek binnen was af en toe onmogelijk. Het begon met heel veel lawaai, gegraaf, geboenk en het storten van aarde in het natuurgebied…..

De bewoners waren niet van te voren op de hoogte gesteld van (de) werkzaamheden. Wijzelf hadden bijvoorbeeld graag van te voren geweten dat er zoveel zinloos lawaai zou komen, want een van ons is daar als patiënt overgevoelig voor, en had dan kunnen zorgen een aantal dagen van huis te zijn. Bovendien hadden wij bezoek met wie wij graag buiten hadden willen zitten praten en genieten van rust en uitzicht.

Ook waren de werkzaamheden niet aangekondigd op de gemeentelijke pagina’s van de Trompetter. Omdat het natuurgebied betrof, belden wij dus maar even met de gemeente. De heer Brugman wist nergens van, maar zou het uitzoeken….. Of hij dat gedaan heeft weten wij niet, want de werkzaamheden gingen gewoon door en de herrie en vernielingen ook…. Het was een af- en aanrijden van vrachtwagens met aarde, zand, puin en steenslag, een graafmachine en timmerende stratenmakers voor de betonnen randen van het pad.

Verbijsterde bewoners hadden niets in te brengen. In een ver verleden hadden bewoners van de flats beneden wel eens gevraagd om een sloot achter hun tuinen. Hun tuinen staan tegenwoordig steeds vaker wekenlang onder water, omdat de afwatering niet goed is.

Wat zou het graven van een sloot hebben gekost? De gemeente besloot veel méér geld uit te geven, om het voorgoed onmogelijk te maken dat die sloot er ooit nog komt. Op de plaats waar de sloot had moeten en kunnen komen, ligt nu een heel duur pad, letterlijk in de weg, waar niemand om gevraagd heeft….. 

Donderdag aan het eind van de middag was het dan “klaar”: een steenslagpad van niks naar nergens. Eerst is een diepe sleuf van ongeveer 1 meter breed gegraven; de vele vrachtwagens aarde die daar uit kwamen zijn uitgestort in het plas/dras natuurgebied erachter, dat nu minder plas/dras is. Het gras is over een breedte van meer dan 10 meter totaal platgereden en/of met een laag zwarte aarde bedekt. Wij hebben nu het riante uitzicht op een slagveld….

De bewoners is verteld dat er géén gras wordt ingezaaid, dus mogen wij de hele zomer van de kaalslag genieten. Volgend jaar zal er dan wel weer gras staan, dat aan de ene kant van het pad vervolgens niet meer gemaaid kan worden: het betreft daar een, zeer schuine, meter tussen het pad en de tuintjes van de benedenbewoners.

Als je heel goed kijkt, zie je tussen het schuine talud en de hekken van de tuintjes een héél klein sleufje. Onvoldoende om het forse afwaterprobleem op te lossen. Want, natuurlijk, ook het sleufje loopt van niks naar nergens…. Omdat het (nu nog) losse aarde betreft, zal het bij elke forse bui iets verder dichtslibben, en anders groeit het vanzelf dicht met gras en onkruid… Hoewel de eigenaars van de tuinen geen hekjes in hun heggen of afrastering hebben, vond de gemeente dat ze die maar moeten maken, zodat iedereen die gebruik maakt van de hondenuitlaatroute of wil inbreken gemakkelijk hún tuin in kan. Daarom legde men dus op maandag al weer dammetjes in het afwatersleufje met tegelpaadjes daarop naar de tuinen toe. Onder de tegelpaadjes keurig een mini drainagebuisje, dat eveneens in no time verstopt zal zijn.

Balancerend op het schuine talud of met hun voeten in het al of niet natte sleufje zullen de veelal oudere bewoners voortaan hun heggen moeten knippen en hun afrasteringen onderhouden….

Er is zand en puin in de sleuf gestort en vervolgens dus steenslag. Je kunt alléén op het pad komen via de ene nooduitgang en dan er over lopen naar de andere nooduitgang. Die zijn beide achter in de hallen waar ook de liften zijn. In de achterhal zijn de oplaadpunten voor de scootmobiels. Tussen de voorhal en de achterhal is een deur, die elektrisch geopend moet worden. Als de nood aan de man is en de elektriciteit uitvalt, zouden mensen die op de begane grond wonen, daar misschien niet door kunnen. Misschien heeft het allemaal daar wel mee te maken, maar dat weten we niet. Bovendien is het onzinnig, want als je aan de buitenkant bij de nooddeur komt, kan je er (terecht) niet in! Het pad achter de Roelantlaan houdt aan de ene kant op in het niets en aan de andere kant bij een blinde muur. Bij de flat aan de Reinoutlaan is het ongeveer hetzelfde verhaal. En met een scootmobiel over steenslag rijden, lijkt ons niet zo praktisch. Bovendien is aan de afwatering niets gedaan, dus zal het pad vele weken per jaar “gewoon” onbegaanbaar, want onder water zijn, mogelijk zelfs verzakken, net zoals de tuinen erachter….. Overigens hebben we er, behalve de werklui, nog niemand over zien lopen…….

Misschien kan de Wijkkrant de gemeente om uitleg vragen? Wat heeft dit geintje nu weer gekost en wanneer gaat men het afwateringprobleem nu echt op lossen? Natuurlijk wordt het natuurgebied dan wéér om geploegd…. Als bewoners/burgers hebben wij de moed allang opgegeven…..

Met vriendelijke groeten,

Désirée Bruggema en Lies Gerritsen,
Roelantlaan 297